Program Łuny

[Robert Drenin]

Związku z sukcesem Programu Rewolucja, Czesnoradzka Agencja Kosmiczna chciałaby ogłosić rozpoczęcie nowego progamu, jakim jest Program Łuny. Jest to jeden z pozostałych programów, które CzAK ogłosiło związku z zakończeniem Programu Rewolucja - serii misji, które umożliwiły opracowanie pierwszych czesnoradzkich rakiet. Natomiast wracając do Programu Łuny. Będzie to seria misji początkowo bezzałogowych, a później nawet załogowych, których głównym zadaniem będą loty na księżyce Pollinu i badanie ich.

Czesnoradzka Agencja Kosmiczna też nie nakłada na Program limitu czasowego. Podobnie jak w Programie Rewolucja, Program Łuny będzie funkcjonował do momentu uznania przez CzAK, że wszystkie cele zostały wypełnione.

Bardziej szczegółowe cele Programu Łuny prezentują się następująco:

• 
  Opracowanie pierwszych czesnoradzkich satelit oraz wysłanie ich w kierunku Luny i Gjallu,
  


• 
  Opracowanie pierwszych czesnoradzkich łazików (Łunochodów) i wysłanie ich w kierunku Luny,
  


• 
  Opracowanie pierwszych czesnoradzkich lądowników załogowych (Lądowników Księżycówych, w skrócie LK) i wysłanie ich wraz z pierwszymi astronautami w kierunku Luny.
  

[Robert Drenin]

Łunolita 1

Po długiej przerwie i zastoju, inżynierowie radzieccy w ramach już nowej organizacji - Związkowego Instytutu Astronomicznego, który zastąpił Czesnoradzką Agencję Kosmiczną, ogłaszają opracowanie pierwszej radzieckiej satelity, która dolecieć ma na jeden z księżyców Pollinu - Lunę.

Łunolita 1 waży 89,6 kg, wysokość jej wynosi 2,20 m, a szerokość i głębokość w największych punktach wynosi 1,46 metrów. Podobnie jak Rewolucja 2, wyposażona jest w system radarowego namierzania, jak i posiada pięć nadajników radiowych.

Dzięki swoim rozmiarom, satelita może również zmieścić inne przyrządy pomiarowe, jednakże na chwilę obecną radzieccy inżynierowie za główny cel ustanawiają umieszczenie satelity na orbicie Luny. W przypadku powodzenia tej misji, Łunolita 1 może ulec modyfikacjom.

[Robert Drenin]

Nadszedł czas rozpoczęcia misji na jeden z księżyców Pollinu z okazji Dni Postępu. Z tej okazji Związkowy Instytut Astronomiczny, aby zrealizować główny cel tej misji, zdecydował na wykorzystanie rakiety R-4 w celu wyniesienia Łunolity 1, jednakże wprowadzono pewną modyfikację. Mianowicie trzeci stopień rakiety, która ma wynieść satelitę, nie jest na paliwo ciekłe, a stałe, z uwagi na większą siłę odrzutu w stosunku do ilości paliwa.

Zmodyfikowana rakieta R-4

Natomiast po wprowadzeniu modyfikacji, rakietę przygotowano do startu i przetransportowano wraz z ładunkiem na platformę Kosmodromu Zavtra.



Następnie rozpoczęto odliczanie czasu do rozpoczęcia: 10... 9... 8... 7... 6... 5... 4... 3... 2... 1... START!...

Satelitę udało się szczęśliwie wynieść na orbitę Pollinu, gdzie za około 26 godzin znajdzie się w strefie przyciągania grawitycyjnego Gjallu. Może niestety nie uda się rozbić o powierzchnię Luny, ani wejść na jej orbitę, jednakże mimo wszystko sporym sukcesem będzie analiza częściowa drugiego księżyca naszej planety, czyli właśnie Gjallu, co również stanowi założenie Programu Łuny.